110ο βιβλίο: Μαρσέλ Προυστ, "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο - Από την μεριά του Σουάν, α' μέρος -Κομπραί"

Μαρσέλ Προυστ

 Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο: Από τη μεριά του Σουάν

μετάφραση: Παύλος Α. Ζάννας

επιμέλεια: Παναγιώτης Πούλος

επιμέλεια σειράς: Κατρίν Βελισσάρη

Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2001

445 σελ.

110ο βιβλίο

17/5/2017

Πρόταση της Αντιγόνης Κούγια-Παπαδάκη

Βιολέττα Παπαδοπούλου

Τι να πρωτοπεί κανείς για ένα τόσο εμπνευσμένο  βιβλίο και για έναν συγγραφέα-χείμαρρο, με γραφή τόσο χαρακτηριστική του, τόσο ποιητική, τόσο γλαφυρή, τόσο… τόσο…!

Ο Προυστ, στέκεται σε κάθε στιγμή, σε καθετί που του κάνει εντύπωση στην εξοχή του Κομπραί, όπου πηγαίνουν οικογενειακώς για διακοπές, στο σπίτι της θείας Λεονί.

Αρχίζει με τη φράση-γνώρισμά του «για χρόνια πλάγιαζα νωρίς» και μας βάζει αμέσως στο παιδικό υπνοδωμάτιό του, όπου τον βασανίζουν οι σκιές, η έλλειψη του φιλιού της καληνύχτας από την μητέρα του, η αϋπνία, οι φοβίες της νύχτας, το άβολο ξύπνημα, χωρίς ν α μπορεί να καθορίσει πού βρίσκεται.

Αναφέρει με τόση γλυκύτητα, ότι, όταν του διάβαζε η μητέρα του, για να κοιμηθεί, έδινε στον παρατατικό και στον αόριστο, τη γλυκύτητα, που υπάρχει στην καλοσύνη, τη μελαγχολία που υπάρχει στην τρυφερότητα»

Ενώ, όταν γράφει για μία πόρνη, φίλη του θείου του (η κυρία με τα ροζ), προχωράει στην ουσία του ερωτισμού που ένιωθε γι αυτήν, ζητώντας να της φιλήσει το χέρι.

Εξαίσιες  οι περιγραφές του στολισμού της Παναγίας με τις ασπραγκαθιές, της μυρωδιάς των πασχαλιών, σαν να τις μυρίζαμε εμείς, της αίσθησης της βροχής ή της εικόνας των τριών καμπαναριών, σαν τριών κοπελιών εγκαταλελειμμένων στη μοναξιά, έτσι όπως ξεμάκραιναν και όπως πλησίαζαν!

Όλο το βιβλίο ασχολείται με το θέμα της μνήμης, των αναμνήσεων, που μπορούν να ξυπνήσουν και με μια μυρωδιά πασχαλιάς, ή με μία μαντλέν με τσάι φλαμούρι, του χρόνου που περνάει και των συναισθημάτων, που μένουν βαθιά μέσα μας από τη νιότη μας, να μας συντροφεύουν για όλη μας τη ζωή!